Er is sprake van lichamelijke kindermishandeling als de ouder stelselmatig lichamelijk geweld tegen het kind gebruikt. Slaan, schoppen, bijten, knijpen, krabben, het toebrengen van brandwonden of laten vallen zijn hiervan voorbeelden.
Daarnaast bestaan er twee bijzondere vormen van lichamelijke kindermishandeling:
Het Shakenbabysyndroom. Het gaat hier om de verzameling van signalen en symptomen die het gevolg zijn van het heftig door elkaar schudden van een baby. Het lichaam van een baby is zeer kwetsbaar, omdat nog niet alle spieren en botten zo ontwikkeld zijn dat zij optimale bescherming bieden. Flink heen en weer schudden van een baby is dan ook uiterst riskant.
Münchhausen-by-proxysyndroom. Een ouder met dit syndroom doet alsof zijn kind medische klachten heeft, in een poging daarmee zelf aandacht te krijgen. Artsen kunnen uiteraard niets vinden. Als ze wel iets vinden, komt dat omdat de ouder zo ver is gegaan de ziekteverschijnselen op te wekken, bijvoorbeeld door vergiftiging.
De ouder verwaarloost de verzorging van het kind op het gebied van voeding, hygiëne, gezondheidszorg en kleding. Ook gebrek aan aandacht voor de veiligheid van de leefomgeving van het kind is een vorm van verwaarlozing.
Naast lichamelijke mishandeling veroorzaken ook scheldpartijen, verbale vernederingen en geestelijke intimidatie onherstelbare littekens. Psychische mishandeling uit zich bijvoorbeeld in verbaal geweld: het kind wordt regelmatig uitgescholden (‘Domkop!’ ‘Snertjong!’), krijgt te horen dat het niet gewenst is (‘Als jij er niet was, had ik tenminste tijd voor mezelf’) of de ouder dicht het kind alleen maar stommiteiten toe (‘Jij doet ook nooit wat goed’). Het kan ook gaan om denigrerende uitlatingen tegenover anderen, terwijl het kind daar zelf bij is (‘Met dat rotkind valt niets te beginnen’). Ook kan een ouder de indruk geven dat het kind geen plek op aarde verdient door het regelmatig bewust te negeren.
De ouder schiet doorlopend tekort in het geven van enige vorm van aandacht. Het kind mist de broodnodige liefde, warmte en bescherming.
Kort gezegd gaat het bij seksueel misbruik om alle opgedrongen seksuele aanrakingen van een volwassene bij een kind. Het kind kan die door het lichamelijke of relationele overwicht, de emotionele druk, of door dwang en geweld niet weigeren.
Seksueel misbruik van kinderen vindt vaker dan men denkt plaats binnen het gezin. Het misbruik kan jaren voortduren omdat de huiselijke omgeving de mogelijkheid biedt om het verborgen te houden. Al of niet in combinatie met misbruik door bekenden komt het voor dat kinderen worden gedwongen tot seksueel contact met buitenstaanders (kinderprostitutie) of gedwongen worden om mee te werken aan het maken van pornografische films of foto’s (kinderpornografie).